ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

"Ωταν είμαι μέσα στόν πίνακά μου, δέν ξέρω τί κάνω. Είναι μόνο μετά από
σύντομο χρονικό διάστημα πού καταλαβαίνω καί βλέπω αυτό πού είθελα
νά κάνω. Δέν φοβάμαι νά αλλάζω, νά καταστρέφω τήν εικόνα, κ.τ.λπ...γιατί
κάθε πίνακας έχει τήν δικιά του καθαρή ζωή. Δοκιμάζω νά τόν αφίσω νά
αναδυθεί Είναι μόνο ώταν χάνω τήν επαφή μέ τόν πίνακα πού τό
αποτέλεσμα είναι χαοτικό. Διαφορετικά υπάρχει ολοκληρωτική αρμονία.
Εύκολη ανταλλαγή καί ο πίνακας έχει επιτευχθει." Μέ αυτά τά λόγια τού
Jackson Pollock δικαιολογείσαι καί συμφωνείς. Καθ`ένας πίνακας έχει τήν
δικιά του ζωή καί σκέψη. Νά τολμάς γιατί τό νά επαναλαμβάνεσαι είναι
εύκολο τό νά`σαι διαφορετικός δύσκολο. Δομείς αρχιτεκτονικά τό
ορθογώνιο τού τελάρου μέ τόν χρόνο. Προσπαθείς νά βρείς πιό χρώμα σού
αρέσει καί μέ αυτό αρχίζει η σύνθεση. Τό έργο τό αφίνεις ατελείωτο γιά νά
δίνεις ανησυχείες. Τό σπουδαιότερο είναι η δύναμη νά πείς, ότι τώρα
τέλειωσα τόν πίνακα. Δημιούργησες μέ τήν μοναξιά. "Η ιδέα μιάς
απομονωμένης αμερικάνικης ζωγραφικής πού είταν τόσο διμοφιλής σ`αυτή
τή χώρα στή δεκαετία τού 1930, μού φαίνεται τόσο παράλογη όσο καί η ιδέα
τών καθαρών αμερικάνικων μαθηματικών ή τής φυσικής...,...τά βασικά
προβλήματα τής σύνχρονης ζωγραφικής είναι ανεξάρτητα από
οποιαδήποτε χώρα..." Jackson Pollock

                                                                                                         N.K/5/1991.