Αφού διαβάσατε λοιπόν γιά Γάτων τόσα είδη.
Ιδια μέ μένα άποψη θά σχηματίσατε ήδη.
Δέν ωφελεί, δέν γίνεται κανείς νά προσπαθήσει.
Τή φύση αυτού τού πλάσματος νά τήν κατανοήσει.
Ξέρετε τώρα αρκετά, νά τό παραδεχτείτε.
Καί πόσο μοιάζουνε μέ μάς μπορείτε νά τό δείτε.
Με σάς, μέ μένα καί μ`αυτούς πού δίπλα μας περνάνε.
Πού είναι όλοι αλλιώτικοι κι άλλα μυαλά φοράνε.
Υπάρχουν γάτοι γνωστικοί, υπάρχουν καί τρελάρες.
Γάτοι αξιοσέβαστοι καί γάτοι σαχλαμάρες.
Αλλοι καλοι, άλλοι κακοι-μά όλοι μέ αξία.
Καί όλοι επιδέχονται ομοιοκαταληξία.
Κι άν τώρα μάθατε πολλά, ονόματα, συνήθειες,
Πως παίζουν, πώς εργάζονται, κι άλλες μικρές αλήθειες,
Εχουμε κάτι βασικό ακόμα νά σκεφτούμε.
Πώς είναι πρέπον τά Γατιά νά τά απο-καλούμε;
Εγώ σάς λέω κατ`αρχήν-καί σάς μιλώ σάν φίλος.
Ποτέ μήν τό ξεχάσετε.
ΔΕΝ ΕΙΝ`Η ΓΑΤΑ ΣΚΥΛΟΣ
Οι σκύλοι υποκρίνονται συχνά πώς ξεσαλώνουν.
Μά μοναχά γαβγίζουνε καί σπάνια δαγκώνουν.
Καί γενικώς μπορεί κανείς εύκολα νά τούς κρίνει...
Είναι ψυχή απλοϊκή ο Σκύλος τί νά γίνει;
(Τέτοιο κανόνα βέβαια οι Πίκς* δέν τόν φοβούνται.
Τ' απίθανα Σκυλοφρικιά μπορούν νά εξαιρούνται.)
Ο Σκύλος πάντως ο κοινός, ο τρέχων, ο συνήθης.
Είναι χαζοχαρούμενος καί ελαφρώς ευήθης.
Τόν κάνεις από ηδονή κι' από χαρά νά λιώνει.
Αν τόν χαϊδέψεις μοναχά κάτω απ' τό σαγόνι.
Κι' άν τόν χτυπίσεις φιλικά στήν πλάτη θά τόν ρίξεις.
Τό ίδιο καί τήν μπροστινή πατούσα του άν σφίξεις.
Θά κυλιστεί στά πόδια σου, χαλί νά τόν πατήσεις.
Α, είναι ο Σκύλος αφελής, κάνει ό,τι θελήσεις.
Σάς τό θυμίζω πάλι εδώ καί σάς τό λέω σταράτα.
Ναί, τό Σκυλί είναι Σκυλί.
ΚΙ' Η ΓΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΑΤΑ.
Στίς γάτες ένα τυπικό πρέπει ν' ακολουθούμε.
Εάν δέν μάς μιλήσουνε νά μήν τίς ενοχλούμε.
Σαφώς, όχι υπερβολές, γιατί ό,τι καί νά πείτε.
Κάποια μικρή προσφώνηση πάντοτε απαιτείται.
Μά η Γάτα οικειότητες πολλές δέν αγαπάει.
Κι' αυτό δέν επιτρέπεται κανείς νά τό ξεχνάει.
Εγώ π.χ. άν Γάτα δώ, ευθύς-θέλω δέ θέλω.
Ευγενικά θά υποκλιθώ βγάζοντας τό καπέλο.
Θά τήν αποκαλέσω δε, κομψά καί κυριλάτα.
Προσεχτικά, λακωνικά-πολύ απλά, "Ω ΓΑΤΑ!"
Αν τύχει όμως κι' ειν' καμιά ΓΑΤΑ γειτόνισσά μου.
Πού συναντιόμαστε συχνά μπρός στό διαμέρισμά μου.
Θάρρος θά έχω σχετικό καί ίσως νά τολμήσω.
"ΚΑΛΩΣ ΤΗ ΓΑΤΑ" νά τής πώ καί νά τήν προσφονήσω.
Βέβαια έχω ακουστά, ότι τήν λέν Εσπρέσσο.
Μα ειν' νωρίς με τ' όνομα νά τήν απο-καλέσω.
Μιά Γάτα πρίν καταδεχτεί φίλους της νά σάς κάνει.
Θέλει ένα δείγμα ιπποτισμού, κάτι νά τή γλυκάνει.
Μιά προσφορά εκτίμησης, όπως λίγη κρεμούλα.
Πίτα Στρασβούργου εκλεκτή, ψητό ή Γαλοπούλα.
Κάτι τού γούστου της κανείς πρέπει νά τήν τρατάρει.
Λίγο πατέ ή σολομό, ή μιά μπουκιά χαβιάρι.
(Γνωρίζω κάποια Γάτα εγώ πού άλλο μεζέ δέ θέλει.
Καί τίποτα δέ δέχεται εκτός από κουνέλι.
Δώσ' της κουνέλι καί θά δείς, θά γλείφει τά μουστάκια.
Κι' όλη τή σάλτσα θά τή φάει κι' όλα τά κρεμμυδάκια.)
Λοιπόν όταν σ' απόσταση μιά Γάτα σάς κρατάει.
Τόν εαυτό της σέβεται καί σέβας σάς ζητάει.
Κι' άν έμπρακτα τό δείξετε πάτε μέ τά νερά της.
Θά τήν απο-καλέσετε τέλος μέ τ' όνομά της!
Ετσι είναι τά πράγματα, νά τό παραδεχτείτε.
Τίς Γάτες μέ ευπρέπεια πρέπει ν' απο-καλείτε.
*Πίκς=σκυλοπαρέα, πού ο Ελιοτ τής αφιερώνει ένα ποίημα
μέ τίτλο, "Από τήν τρομερή μάχη τών Πίκς καί τών Πόλκς."
Απόδοση... Παυλίνα Παμπούδη, Γιάννης Ζέρβας
