UNE PROMENADE A LA VIEILLE CHARITE A MARSEILLE

L`entourage`a "la vieille charite" est tres lie avec le travaille de Velickovik.
On peut ecouter chansons revolutionaires de Chile, de la Grece, de l`Italie
e.t.c. Chansons vieilles et nouvelles et l`histoire de l`acephale corps de
Velickovik c`est une histoire ou peut devenir dans les conditions
d`aujourd`hui qui se passent en Chile jusqu` en Aithiopie.
Le peintre emploie tous les caracteristiques de la peinture contamporaine,
l`evolution, la perspective, la signalisation et l`architecture avec la position
des tableaux.
L`evolution: Premierement on voit la guillotine et tu prends l`impression
que est ce qu`il a passe. A la deuxieme tableau tu vois l`etat du corps sur
le banque qui est deja acephale et en fin le jet du corps.
La perspective: Tous Velickovik on voit par la perspective par exemple la
ligne qui se trouve autour du banque par raport du par terre et le corps
dans l`espace.
La signalisation: Je crois que Velikovik fait de la politique d`autre maniere,
grace`a ca il faut employer tous les moyens pour frapper le spectateur
mais il passe ce diffuculte par les couleurs. Il emploie trop le noir, le blanc
et le melange des ces couleurs (tous les variations de gris), mais cette
monotonie est ecrase par le rouge et moins par le violet, ou le vert, qui
sont utilises pour donner l`impression du sang. Avec la meme systeme
il emploie les signes (du croix et du fleche) pour avoir l` attention
du spectateur.
L`architecture et la position des tableaux:
L`histoire du corps se donne aux grands formats et les positions des
tableaux sont harmoniques (vertical-horizontal-vertical).
L`architecture du premier tableau c`est une pyramide et du deuxieme trois
surfaces paralleles.Au troisieme la position du sujet c`est`a dire du corps
se trouve en diagonal au rectangulaire du tableau. Pour nos tableaux
s`occupe trop aussi le lois d`or.
Jamais une expo ne m`a frappe autant car c`etait pour la premiere fois que
j`ai vu de la peinture DADA et j`avais la chance commencer par la peinture
de Velickovik.

                                                                      N.K/Marseille/4/2/1978
                                                                      parmi 9h-11h avant midi
                                                                      C`etait un cours de
                                                                       mademoiselle Kim 

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

"Ωταν είμαι μέσα στόν πίνακά μου, δέν ξέρω τί κάνω. Είναι μόνο μετά από
σύντομο χρονικό διάστημα πού καταλαβαίνω καί βλέπω αυτό πού είθελα
νά κάνω. Δέν φοβάμαι νά αλλάζω, νά καταστρέφω τήν εικόνα, κ.τ.λπ...γιατί
κάθε πίνακας έχει τήν δικιά του καθαρή ζωή. Δοκιμάζω νά τόν αφίσω νά
αναδυθεί Είναι μόνο ώταν χάνω τήν επαφή μέ τόν πίνακα πού τό
αποτέλεσμα είναι χαοτικό. Διαφορετικά υπάρχει ολοκληρωτική αρμονία.
Εύκολη ανταλλαγή καί ο πίνακας έχει επιτευχθει." Μέ αυτά τά λόγια τού
Jackson Pollock δικαιολογείσαι καί συμφωνείς. Καθ`ένας πίνακας έχει τήν
δικιά του ζωή καί σκέψη. Νά τολμάς γιατί τό νά επαναλαμβάνεσαι είναι
εύκολο τό νά`σαι διαφορετικός δύσκολο. Δομείς αρχιτεκτονικά τό
ορθογώνιο τού τελάρου μέ τόν χρόνο. Προσπαθείς νά βρείς πιό χρώμα σού
αρέσει καί μέ αυτό αρχίζει η σύνθεση. Τό έργο τό αφίνεις ατελείωτο γιά νά
δίνεις ανησυχείες. Τό σπουδαιότερο είναι η δύναμη νά πείς, ότι τώρα
τέλειωσα τόν πίνακα. Δημιούργησες μέ τήν μοναξιά. "Η ιδέα μιάς
απομονωμένης αμερικάνικης ζωγραφικής πού είταν τόσο διμοφιλής σ`αυτή
τή χώρα στή δεκαετία τού 1930, μού φαίνεται τόσο παράλογη όσο καί η ιδέα
τών καθαρών αμερικάνικων μαθηματικών ή τής φυσικής...,...τά βασικά
προβλήματα τής σύνχρονης ζωγραφικής είναι ανεξάρτητα από
οποιαδήποτε χώρα..." Jackson Pollock

                                                                                                         N.K/5/1991.

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

....Γιά μένα η ζωγραφική είναι συνδιασμός χρωμάτων καί σχημάτων σέ
δύο διαστάσεις.Φτιάχνω ζωγραφική τελάρου από λαδοπαστέλ, ακρυλικό,
κολλάζ καί πλαστικό. Δουλεύω εξ`αιτίας τών εμπειρειών μου. Ετσι
δημιούργησα ένα ημερολόγιο πού η ιστορία του μένει μυστική καί
ο θεατής ίσως θυμιθεί δικά του βιώματα. Πληροφορούμαι από τά
μουσεία, τίς αίθουσες τέχνης καί τά έντυπα. Μού αρέσει επίσης η
παιδική ζωγραφική μέ τίς ατέλειες της καί ίσως νά έχω επιρρεαστεί από
τά τραγούδια του Georges Brassens τίς προσωπογραφίες του Modigliani
τήν ποίηση τού Καβάφη τού Paul Eluard καί τόν κινηματογράφο Η σκέψη
μου επίσης βρίσκεται καί στή γλυπτική. Οι συνδιασμοί τών σχημάτων
πού υπάρχουν σέ δύο διαστάσεις τίς σκέφτομαι μέ χαρτόνι ή με
σκουριασμένες σιδερόβεργες στό χώρο.
"Picasso ne croit ni`a la meditation ni`a reflexion, il n`a rien d`un theoricien et
les problemes purement plastiques l`interessent rarement..La peinture n`est pas
pour lui "cosa mentale", mais expression de soi, decharge affective,
autobiographie. Extraordinairement instictif et passionne, il ne se preocupe que
de raconter ses desirs, ses reves, ses cauchemars, les moyens importants peu,
naissant en un eclair de la nature meme de l`emotion exprimee, et il n`y pas dans
l`histoire de la peinture de main plus rapide, de coeur, plus violent et de
sensibilite plus imperieuse."
"Le secret, dit-il, est de ne peindre que ce que
l`on aime." Picasso τού Andre Fermigier

                                                                                                          N.K/1990  .  

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ Η ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥ

Οσες περισσότερες ευαισθησίες έχεις τόσο πιό σκληρός είσαι, σού
τό`πε κάποιος γνωστός μιά μέρα από τή τηλεόραση. Η Τέχνη απευθύνεται
στούς γνώστες καί δημιουργείται από αυτούς. Βλέπεις, κυττάς, μαθαίνεις,
ζείς ζωγραφίζοντας. Με τά λεπτά πινέλα τονίζοντας μέ μπλέ, πράσινο,
ρόζ, κίτρινο τό λουλούδι στό βάζο, τό σπίτι δύπλα στόν δρόμο πού`ναι
γεμάτος από ανθρώπους καί αυτοκίνητα. Σέ δεύτερο πλάνο τά βουνά καί
ο ουρανός μέ τά δυό φεγγάρια του καί τόν καυτερό ήλιο τού
αυγουστιάτικου μεσημεριού. Ολα αυτά σέ μικρές διαστάσεις χαρτιού καί
σουρεαλιστικά. Ζωγραφική χωρίς αντικείμενο. Αντικειμενική ζωγραφική...
Γιά νά δημιουργήσεις πρέπει νά`χεις ελεύθερο χρόνο, μοναξιά καί
εμπειρίες όχι μέσες λύσεις, συμβιβασμούς καί υποχρεώσεις.
Ακου τή Μαρία Κάλλας όταν λέει.
"Αν δέν ασχολούμαι μέ τήν Τέχνη μου πώς θά περάσει η μέρα μου.
...Δέν έχω ούτε παιδιά ούτε οικογένεια... Τί άλλο μού μένει εκτός από τήν
καρριέρα μου, μού είναι αδύνατο νά σκοτώνω τήν ώρα μου μέ τήν
χαρτοπαιξία καί τό κουτσομπολιό, δέν είμαι τέτοιος τύπος."

                                                                                                   Ν.Κ/8/1996 

ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ

Τό κόκκινο τής χαράς
τό φωτεινό.
Τό κόκκινο τού πόνου,
τό σκοτεινό.
Η ντροπή στά μάγουλα
χρώμα πορφυρό.
Τό κόκκινο τού μήλου,
τού σάπιου μήλου,
τό θερμό.
Τό κόκκινο στής ροδιάς
καί στής φράουλας
τόν καρπό.
Τό κόκκινο τής βοκαμβύλιας,
τό εκκεντρικό.
Ενα μπουκάλι κρασί μπορντώ.
Ενα ποτήρι βυσινάδα,
κάνει καλό.
Ο λεκές από κεράσι
σέ πουκάμισο λευκό.
Ζωγραφίζω μέ τά λόγια
εκείνα π`αγαπώ.

                                    Ν.Κ/3/2009 

ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ή HISTORIA DE UN AMOR

...Εκείνο τόν Οκτώβρη τού 1976 βρισκόσουν στή salle d`attend καί όπως
τό βλέμμα σου συνηθίζει έπεσε στίς πιό όμορφες τής σχολής, τήν Α-Μ
καί τήν J. καί οι δυό γύρω στά δεκαοκτώ.
Η πρώτη στή μόδα τών χίππυς ενώ η δεύτερη είχε κάτι τό καινούριο γιά
τό γούστο σου. Μικρό ανάστημα μελαχρινή παχουλή όσο η Mairilyn ή η
Lise Taylor, ντυμένη στά άσπρα σάν νά`ταν τά βαφτηστικά της.
Τήν επομένη η A-M σέ κάλεσε νά τήν συνοδέψης στό αμφιθέατρο γιά
τό μάθημα τής "Ιστορίας τής Τέχνης" καί εκεί έγιναν οι συστάσεις μέ
τίς φίλες της. L-J, B-J καί B-A. Είσουν le copain grec..
...Προβλήθηκαν οι ντιαπό τών καλών μαθητών από τά ηλιοβασιλέματα
τής Καστέλλας. Αισθανόμενος ακόμα περισσότερο τήν αδιαφορία τών
άλλων έφυγες μ`ένα Aurevoir. Δέν πίστευες, ότι θά`μενες πάνω από
μήνα στή Γαλλία μέ τίς στεναχώρειες καί τίς δυσκολείες. Η άλλη μέρα
θά`ρχιζε σ`ένα κόσμο εχθρικό καί ξένο. Υπομονή κουράγιο γιά μιά νέα
αρχή. Τότε η J. καί η αδερφική της φίλη J. σού κράτησαν συντροφιά καί
σού`μαθαν τόν Georges Brassens καί τόν Jacques Brel. Μετά είρθε τό
πάθος τό λάθος, η ζήλεια τών άλλων καί καταστράφηκαν όλα. Είταν
όμως εκείνες οι`μέρες ορόσημο, γιατί καθορίζουν ακόμα τά γούστα
σου καί τή ζωή σου. Ομορφιά, απλότητα καί ταπεινότητα ακόμα νά
βρείς αφού τό χρήμα καθορίζει τίς σχέσεις, αφού ο σκοπός αγιάζει τά
μέσα...,...καί τώρα μετά από δέκα χρόνια δέν ξέχασες κανέναν ό,τι
σχεδιάζεις σού θυμίζει κάτι από τό οβάλ πρόσωπο τής J.

Elle avait des yeux d`opale
Qui me fascinaient, qui me fascinaient
Yavait l`opale de son visage pale
La femme fatale qui m`fut fatal.

On s`est connu,on s`est reconnu
On s`est perdu de vue, on s`est r`perdu d`vue

Sa voix si fatale,son beau visage pale
n`emurent plus que jamais.
Je me suis saoule en l`ecoutant
L`alcool fait oublier le temps
Je me suis reveille en sentant.

Quand on s`est connu,
Quand on s`est reconnu,
Pourquoi se perdre de vue
Se reperdre de vue...,...

                                     N.K/5/10/1986    

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

Ωταν κάτι τελειώνει ένα άλλο αρχίζει, γι`αυτό ελπίζεις στό καινούργιο
καί στό φθινόπωρο. "H ζωή τού ανθρώπου δέν είναι τίποτα άλλο" λέει
ο Μάκης Πανσέληνος "παρά η συσώρευση τών τραυμάτων πού
καθημερινά τού προσφέρει η ζωή."
Λαικούρες ισότητες καί ΚΚΕ ο προοδευτικός χώρος τών απολύτικων
αυτών πού μάς διοικούν...θυμίζοντάς σου σαδιστικά τό κακό τής
πρόσθετης θητείας.
"Dans les grandes detresses qui frappent les coeurs emotifs ils habituent
dificilement`a l`idee que le malheur a eu lieu et qu`il n`y a plus rien`a faire."
Κάπως έτσι αισθάνεσαι αυτές τίς δύσκολες μέρες
τού Αυγούστου τού 1985.
Συνεπής όμως στή δουλειά σου δέ σταμάτησες νά δημιουργείς τό
παρελθόν σου σέ στυλό ή χρώματα μέ κολλάζ τής Mairilyn.

                                                                                            N.K/8/1985

Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Τό τραγούδι που μέ συγγινούσε σκεφτόμουνα νά τό εικονογραφήσω,
έτσι έμαθα λίγο από ποίηση καί τόν Georges Brassens πού `γραψε
"Tout au monde dit non
la nudite dit oui.
Et je me demande pourquoi bon dieu,
ca vous derange que je vive un peu."
Σάν τά γνωστά τραγούδια μέ τούς άγνωστους στοίχους πού άν τά
καταλαβένατε θά σάς άρεσαν.
Μετά θά μείνεις μόνος στό καλοκαιριάτικο πορτοκαλί τού
Οσα παίρνει ο άνεμος γιά νά συλλογιστείς κάποια πού σ`άφησε γιά νά
κάνει μιά ζωή νοικοκηράς μέ παιδιά.
"Amour perdu, Amour perdu
nous reviendra comme le printemps.
Amour perdu, Amour perdu
nous reviendra plus fort qu`avant."

                                                     N.K/6/9/1984 

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΜΕΡΑΚΙ ΣΤΗ ΣΚΟΠΙΑ

Τό απόγευμα όταν η φύσις ησυχάζει παρακολουθείς τά φώτα τής πόλης
μόλις ανάβουν. Ολως τυχαία εκείνη τή στιγμή σού έρχονται τά χρώματα
πού σού θυμίζουν τήν J... καί τήν Γαλλία.
Λοιπόν μήν πιστεύεις πώς οι νεκροί πεθαίνουν.
Εφόσουν θά υπάρχουν ζωντανοί οι νεκροί θά ζουν, οι νεκροί θά ζουν!
Μετά ακολουθούν όσοι προσπαθούν νά σε καταπατήσουν χωρίς λόγο
γιά νά επιβεβαιώσουν τήν δύναμή τους, γι` αυτό ο Μοράβια λέει,
"δέν μου αρέσει η εξουσία ούτε μικρή ούτε μεγάλη. Κι`ύστερα
ο καλλιτέχνης από τή φύση του δέν είναι φτιαγμένος γιά τήν πολιτική.
Η Τέχνη είναι η αναζήτηση τού απόλυτου, η πολιτική είναι η αναζήτηση
τού εφικτού, τού σχετικού, τού συμπτοματικού."

                                                                                           Ν.Κ/2/5/1984

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

Βάζεις στή ζωή σου τή Τέχνη πιό πάνω από μιά Mairilyn;
"J`etais triste avec vous. Je suis triste sans vous."
Οι δραμματικές καταστάσεις συνεχίζονται από τήν Μασσαλία ώς εδώ στή Λέρο.
Ανακαλύπτωντας όμως πώς να ηρεμείς θαυμάζοντας τό κόκκινο μέ τό μώβ,
παρακολουθώντας τό φεγγάρι στό σύννεφο. Ανάσταση είναι μιά γιορτή τής
Ορθοδοξίας καί τού Σουρεαλισμού σου πού κρίνει πρόσωπα καί πράξεις.
Νά γίνεις δάσκαλος τού εαυτού σου λοιπόν σχεδιάζοντας τίς ελεύθερες ώρες
μέ στυλό, διαβάζοντας ποιήματα τού Brassens σάν...
"Les hommes sont faits nous dit-on
Pour vivre en bande comme les moutons
Moi je vis seul, et c`est pas demain.
Que je suivrai leur droit chemin"...
ή του Bob Dylan που τραγουδά γιά κάποιον στρατιώτη
"Son visage etait dechiquete, ses deux mains avaient saute.
Et il portait un corset de metal`a la taille...,...
Ce qui m`a le plus effraye, c`est quand mon enemi s`est approche.
Et que j`ai vu que son visage ressablait tout a fait au mien."
...καί μ`αυτούς τούς στοίχους υπερασπίζεσαι πιό εύκολα πλέον
τόν εαυτό σου από τούς μαλάκες ενός στρατοπέδου όπως αυτό.

                                                            Ν.Κ/Λέρος/28.3.1984

Ο ΜΑΡΤΙΟΣ

Τό μόβ μέ τό γαλάζιο μέ τό καφέ
στό φουστάνι τής τσιγγάνας.
Τό χακί στή στολή τού φαντάρου.
Οι δυό κίτρινες,
οι τρείς άσπρες μαργαρίτες
καί τό κόκκινο τριαντάφυλλο
μέσα στό πήλινο ποτήρι
πάνω στό πράσινο καί ρόζ
καρρό τραπεζομάντηλο.
Ο αγέρας γέμισε μουσική.
Τό γκρί μέ τό λευκό.
Η μαύρη γάτα κάθετε
στήν άκρη τής ρόδας
ενός μπέζ αυτοκινήτου,
σάν μικρός Βούδας
σέ μιά στάση γιόγκας
ξύνοντας τό αυτί της.
Χαρούμενος συνδιασμός
τών χρωμάτων σάν
από πίνακα του Henri Matisse.
Εικόνες πού τό μάτι βλέπει,
μά η ψυχή τίς καταλαβαίνει.
...Ο ήλιος ζεσταίνει εξατμίζοντας
τήν υγρασία τού χειμώνα
καί είσαι έτοιμος γιά νά βγείς έξω.
Εχεις βάλει τό μπλουτζίν,
τό μπλέ φανελάκι,
τά πάνινα παπούτσια
καί θά περπατήσεις
στήν γιορτινή πορτοκαλή
ατμόσφαιρα στήν κυανή
ακτή σέ ελληνικό νησί.

                                     Ν.Κ/3/1995   

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

Ο καλλιτέχνης διακατέχεται από έρωτα πρός τό ιδανικό, τό απρόσιτο, τό απόλυτο.
Ούτε μοναδικά γλύπτης, ούτε ολωσδιόλου ζωγράφος. Στό Σουρεαλισμό μέ τούς
περίεργους συνδιασμούς σου.
Παρατηρώντας τό ηλιοβασίλεμα στή θάλασσα ή τό γαλάζιο στό `νειρο ενώνεσαι
μέ τό Θεό. Αισθάνεσαι δικαιωμένος από τόν Luc Benoist πού `γραψε τούτες τίς
γραμμές.
"Maillol a ete le premier d`un art sans sujet,
ou plutot d`un seul sujet la femme,
Moins encore de son type de femme,
fille de son imagination
autant que de la nature,
douce,
calme,
puissante,
aussi sereine que rude, d`une paix
de la deesse et d`une vigueur animal."

                                                               N.K/Λέρος/Νοέμβριος/1983

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

...Ξεκίνησα από "τό μπλέ τής Γαλλίας" πού τό `φτιαξα όταν είμουν ερωτευμένος
καί από κεί καί πέρα οι ζωγραφιές μου είναι επιρρεασμένες από τούς
χρωματικούς συνδιασμούς τής κάθε εποχής.
"Τό κόκκινο τής απογοήτευσης", "Τό γαλάζιο τής Νάπολης". Συγχρόνως μέ τή
μεγάλη μου επιθυμία από τήν απουσία τής Ελλάδας γίνονται τέσσερεις
συνδιασμοί ζωγραφική μέ γλυπτική, "Ο τρούλος τής Αγίας Σοφίας",
η "Αφροδίτη τής Μήλου", η "Νίκη της Σαμοθράκης" καί ό "Μινώταυρος μέ τό
φωτοστέφανο".
Υστερα από ένα κολλάζ τής Μαίριλυν Μονρόε αναγκάζομαι νά εγκαταλείψω
τό ατελιέ τής ζωγραφικής καί αναπτύσσω μιά γλυπτική πιό συγγεκριμένη που
`χει τή σημασία της στή γλώσσα τού πεζοδρομίου, γιά νά γίνει η Τέχνη
διάλογος μέ κείνους πού δέν χρωστάνε νά κάνουν καλό γι` άλλους καί έτσι
η δουλειά μου βρίσκει τά αντικείμενά της από τή ζωή μου.
"Η σουηδέζα", "Η καμήλα", "Τό πιράνχας" "Νικολά ο διπλωμάτης",
"Ο αγνωστος περαστικός"...,...
Ο Μανώλης Ρασούλης τργουδά "Σά μιά ταινία γυρίζει η ζωή μου καί
πρωταγωνιστείτε χωρίς νά τό σκεφτείτε. Μά ποιός θά τό δεί τό τέλος νά μου πεί''.

                                                                                                                   
                                                                                    Ν.Κ/Καλλιθέα, Αθήνα/1983    

LA CERTITUDE M` AMENE A TUER

La certitude m`amenε`a tuer. Il faut que tu nous dises quelque choses pour
comprendre. A la foule se mettre`a cote. L`Albanie ou l`acrobatie?
c`est`a dire subir et souffrir en silence. L`important mon ami est de ne
jamais desesperer, parce que tu as la volonte etre different. La sculpture
est un objet sculpte aux trois dimensions dans l`espace qui nous oblige
le regarder et`a la peinture on s`exprime aux 2 avec les couleurs sauf si tu
jettes du sable pour avoir envie de toucher.
Joyce Mansour ecrit cettes lignes desirables pour toi.
"Invitez-moi`a passer la nuit dans
votre bouche.
Racontez-moi la jeunesse des rivieres.
Pressez-ma langue contre votre oeil de verre.
Donnez-moi votre jampe comme nourice.
Et puis dormons frere de mon frere.
Car nos baisers meurent plus vite que la nuit."
Je cite en finissant un autre par Paul Eluard.
"S`il n`y avait pas de reve,
il n`y avait pas de lunettes noirs.
S` il n` y avait pas de noir,
il n`y avait pas de poetes.
S` il n`y avait pas de clair de lune,
il n`y avait pas de femmes cocheres".

                                                                                     N.K/ Juin/1983

SANS TITRE

J` etais influence de tous qui sont passes autour de moi.
L`important c`est d`aimer, pour ca que mes peintures et
les sculptures.
Les "Exapteryga" d` Orthodoxie, signes d`un oiseau
et d`un homme sur une barre en ferre.
Je faisais aussi des tableaux d`une ligne qui vous dit  ma
solitude et la courbe la non violence. Des "hagiographies"
adorees comme un collage de Marilyn qui se perd dans
le rouge.
"Jusque quand il y aura des vivants les morts seront
toujours vivants" ecrit Van Gogh`a son frere Theo
 mais pour la fin.
"Une greve grise et solitaire il me faut de fois, ce desert
ou il n`y a que la mer grise avec une seule mouette".

                                                        N.K/Janvier/1983

QUELQUES REFLEXIONS POUR MES TRAVAUX

'"Si tu laisses une larme sur la terre sera comme un dessin
calderien. Le faut rond`a sa tache et la ligne droite`a la barre.
Leur liaison, puisque deja ils sont sortis du meme gout,
le seul changement se trouve aux gros pinceaux, que j`ai
utilise`a partir d`Octobre. Mes combinaisons des differents
materiaux dessinent dans l`espace, par leur horizontalite
et leurs verticalites, d`ou mes "icones" deviennent les portes
et les fenetres ouvertes, au monde onyrique d`artiste.
Devant eux les sculptures metalliques, comme les voeux.
Les desirs orthodoxes.
Accroches, des fois peints avec "le sang" de ma faiblaisse.
Un travail sur un tissu deforme ca fait presqu`une presentation
religieuse sur une ecorce. L`equilibre du vide aux tubes,
nommee "les 3 epoques". De moi-meme j`ai decouvert un sujet
interessant en repetant souvent les decorations oriantaux
des courbes, mon signe de l`antiviolence, car je n`aime pas
la situation militaire en Pologne et par Che Guevara
"Les revolutionaires sont guides des sentiments d`amour."

                                                                 N.K/11/1982

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

Επιθυμώ τό περίεργο, μέ συγγινεί επίσης ο χώρος καί τό φώς.
Παρασύρθηκα καί δημιούργησα από τήν ομορφιά τών γυναικών καί τίς
αναμνήσεις τής πατρίδας μου. Είμαι εμπρεσιονιστής στούς συνδιασμούς
μου γιατί βρίσκω τό βάθος τής απόστασης καί τη σύγχιση τών
χρωμάτων. Τίς κινήσεις πάνω στό χαρτί ακολούθησαν οι
επαναλαμβανόμενες λάθος κύκλοι από σίδερο μετά τά κοψήματα στό
χαρτόνι, γιά λόγους διακοσμητικούς καταλήγουν στήν οβάλ καί
στρογγυλή αφαιρετική φόρμα τών πινάκων πού μού θυμίζουν
ανατολήτικες καμπύλες ή τίς καμάρες τών ορθόδοξων εκκλησιών γιά
τήν ανάγκη στόν χρόνο καί στόν τόπο πού κατασκευάστηκαν κρατώντας
μέχρι σήμερα τή παράδωση...
Από δώ ξεκίνησα αναπτύσσοντας τή θεωρία μου, δηλαδή ότι δουλεύω
σκυμμένος είναι καί που προσεύχομαι μέχρι τό θαύμα.
Τελειώνοντας σάς γράφω μιά γεύση γαλλικής σκέψης από τόν
Αλμπέρ Καμύ "Γνώρισα κάποτ`ένα βιομήχανο πού είχε μιά τέλεια
γυναίκα πού όλοι τή θαύμαζαν. Οσο πιό πολλά χαρίσματα έδειχνε
η γυναίκα του τόσο αυτός λυσομανούσε. Τέλος τή σκότωσε.
Σκέπτομαι μπροστά στήν ανθρωπότητα καί εξομολογούμαι τίς
ντροπές μου." ...εγώ όμως συνήθως βρίσκω τη γαλήνη μετά από μιά βόλτα
κάτω από το κόκκινο μεσσογειακό ήλιο.

                                              Ν.Κ/Ηράκλειο Κρήτης/8/1982

SANS TITRE

...tu abandones de plus en plus le metal pour peindre une toile
et un volume. Quand la qualite monte de la sculpture`a la
peinture tu les exposes ensemble. Tes combinaisons
se correspondaient par la couleur`a partir de cette annee
elles ont une liaison`a la forme. Tu les imagines dans la pluie
derriere du brouillard sous le soleil, devant la plage.
Le texte s`ameliore lentement de ton travail, aussi de
Blaise Cendras qui dit "Il y a des pensees qui font sursauter
les autobus. Je ne lis plus des livres qui ne se trouvent que
dans les bibliotheques." La derniere parole au celebre
Arrangement. "Ces chroniques me permettaient de m`estimer.
Je m`etais habitue`a l`idee que, comme tout le monde,
je devais mentir, des mensonges d`exagerations, des
mensonges des reves qui faisaient partie de ma vie interieur
artistique, en fin bref, j`avais toujours beaucoup de mal
`a dire la verite toute nue. Mais je me repetais qu`il y avait
un endroit ou je ne mentais jamais, justement dans ces papiers."

                                                                                N.K/5/1982  

SANS TITRE

L`artiste aime l`homme avec une plainte par ses rapports
et le probleme des ses sentiments.
Le travail parlera pour toi d`une toile trouvee deformee,
des constructions ou la pensee au volume devient une
inquietude. La peinture en ovale adaptee dessous d`un rouleau
en carton et la sculpture sera faite sur certaine distance
d`un tableau.
Tous, comme nous evoluons en deplacant quelques idees avec
autres. "Le peintre Kandinsky repete constamment de meme
que la liberte interieur est, selon lui le seul critere ethique, le
monde materiel est illusoire et etrange`a l`ame;"  De Goncourt
continue que "La question du moderne on la croit videe, parce
qu`il y a eu cette caricature du Vrai de notre temps...
un monsieur a fait une religion en chambre avec du laid bete
sans choix du moderne... mais commun sans caractere, sans
expression, sans ce qui est la beaute et la vie du laid dans l`art"

                                                       N.K/ printemps 1982

SANS TITRE

On ne montre plus une impuissance hironiquement et c`est
du fascisme aussi la polemique seche contre les pensees.
Si ta peinture sera obligee d`approcher ta sculpture est
autre academisme.
Ce que tu obtiens avec la pichnete impossible au pinceau.
Le cache dans le pliage, ou le collage sur l`essence arriere
du metal. Ils seront une surprise bien mariee apres des
aventures. Travaux abstraits sans bavardages.
Vaporeux. Finis pour exposer seuls aux grands murs, ou
dans le paysage. La methode ignorer et tenir vers un amour
platonique qu`on ne le touche plus sera ton fetiche
superficiel. Un romancier qui te represente, tu le decouvres
petit`a petit, par exemple l`artiste du "Monstre sacre"
d`Elia Kazan qui a son opinion`a tous les domaines.
"Les forts survivent en tuant les faibles. La loi de la vie.
Chaqu`un pour soi. A bas les faibles! Ne les protegez pas,
eliminez les. Les gagnants et les perdants! La democratie?"
...et peu apres plus angoissants."Pourquoi vouloir ma mort.
Je ne mourrai que lorsque mon ame sera mortellement
blessee. C`est la seule partie de moi-meme qui puisse etre
atteinte."

                                                                         N.K/12/1981

ECRIT POUR SORTIR DE LA TIMIDITE

Dans la solitude tu crois`a l`amitie et`a un regarde afflige.
Lyriqui omorphia n`est pas la fourrure mais les idees qui
touchent. Elle est aussi subjective, mystique des souvenirs
et de ca que tu as honte me raconter... Se defendre
comme Boris Pasternak enseigne "J`aime ma vie et je suis
content d`elle, je n`ai pas besoin qu`on lui applique une
dorrure supplementaire. Une vie sans secret et sans
effacement..." Les sculptures du socle en plat presqu`
un dessin sur le mur, au parterre.
Une rouillee au dessous d`une brillante par la lumiere,
suit une monochrome avec la ligne d`une craie autour
de lui et le rouge jaune d`or.
Tu as plonge tes doigts dans un verre plein de la couleur
puis tu avais jette beaucoup de couches systematiquement
avec force sur le canson. Jusqu``a maintenant tu avais
utulise l`encre avec l`acrilique l`eau du javel, les taches
du mazout et d`accident, le sable dans l`uile.
Sur  le tissu et au toile du jutte froisse et presentes sans
chassis, il y a une autre image grace`a l`ombre.
Le carton d`embalage gratte est un peu plus important
couppe`a la bordure.
Ton epilogue decrit d`une phrase de Blaise Cendras.
"L`art est une verite profonde, et qu` il est difficile
de contenter, c`est un phenomene aussi complexe que
la vie et pour vivre il faut peiner aimer souffrir."

                                                  L`aout 1981 N.K    

SANS TITRE

...Ca que tu apprends de Luminy il ne fautt jamais que tu fasses dans ta vie,
car elle t`opprimera la force d`une hierarchie sans lois et logique.
...Ta disposition se trouve au contact des materiaux qui termine aux narrations
des gouttes, jusqu``a une synthese bien pensee par le desenchantement.
La beaute existe quant tu es amoureux!
Tu gardes aussi l`attention`a la presentation des peintures sur le mur,`a la
table, dans le coin. Du metal au parterre,ou joue l`absence de la repetition
decorative et la ligne orange avec la ligne jaune`a la forme et aux vides.
...Tu as choisis pour finir cette petite lettre, les traits d`un collage "Miro"
"On decouvrira jamais la verite une fois pour toutes.
La realite sera toujours nouvelle."

          N.K ...de Marseille pour le Juin 1981 

SANS TITRE

La demiurgie influence le present en portant le passe.
...On apprend des tous.
Nous nous construisons chaque seconte du notre temps des autres
sans le savoir et vouloir.
Le calendrier des nos experiences, le journal ouvert des nos desirs
et des nos esperances.
Tu travailles pour les autres dans la honte de l`indiquer, car l`amour
ne fait pas du bruit.
Tu te donnes aux autres en gardant la signification esoterique pour
le toi-meme, car nous sommes incapables la comprendre, mais si
nous irons accepte dans notre vie ton heros, ton expression va
accomplir sa predestination humaine.
"Une vie d`homme ne se raconte, ni ne s`ecrit"
comme Istrati mon ami dit.
Creation au pif.
Tu exploites avec le temps l`accident.
Pour inventer une vue autrement aux materiaux et`a la surface tu
changes simplement le support.
Pour un effet etrange separe de la procedure tu affiches tous les
solutions au contraire.
En meme temps le rouge de la mode joue un role assez important
avec la craie blanche aux trois proportios sur le sol
en frappant dans son environnement.
...mais je m`arrete deja la ou lignes de Greta Garbo me laissent.
"Je deteste tout ce que vous avez
ecrit`a mon sujet.
Je ne supporte pas qu`on enferme
mon ame dans quelques feuilles
de papier"

                                                                                       N.K/1/1981