ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ

Μετά από πολύ καιρό στό έργο σου υπάρχει η παρουσία τής γυναικείας φιγούρας. Ο άνθρωπος! Η δουλειά σου όμως παραμένει ζωοκεντρική καί φυσιολατρική. Δίνεις περισσότερη προσοχή στό τοπίο όπως η Ανατολική Τέχνη. Πώς θά είταν η ζωή χωρίς "τό πράσσινο". Δέν επισκέπτεσαι ζωολογικούς κήπους, γιατί εκεί βρίσκονται ζώα φυλακισμένα, γι`αυτό προτημάς νά τά βλέπεις σέ "documentaires" τής τηλεόρασης. Προσπάθησες καί πέτυχες νά διακοσμήσεις κείμενα. Αμα κοιτάς τά έργα σου από άποψη "αναγεννησιακή" σίγουρα θά τά βρείς λάθος. Φόβάσαι τήν  επανάληψη, γι`αυτό δέν έχεις αντικείμενο αλλά τήν ίδια αναπτυσσόμενη τεχνική. Η ζωγραφική, σου έφτιαξε τόν χαρακτήρα. Σέ έφτιαξε, στή ζωή καί στίς απόψεις σου. Δάσκαλός σου ο Picasso. Είσαι ένας σύγχρονος ειδολολάτρης γιατί πιστεύεις στήν Τέχνη, μέ ταύ κεφαλαίο. Τό χρώμα καί τό ταλέντο δέν διδάσκονται. Στήν πρακτική καί στή θεωρία συνδιάζεις στοιχεία κλασσικά καί μντέρνα. Κάθε καλλιτεχνικό έργο περιέχει μέσα του τήν ποίηση. Ψάχνεις τήν αλήθεια καί όχι τήν Αλήθεια. Ολα είναι υποκειμενικά. Εν τω μεταξύ από τήν σκέψη σου, περνούν αδικαιολόγητα, σκηνές από τό film
"πέρα από τήν Αφρική" λουλούδια σιδερένια σέ styl Arp, η Jeanne Moreau, λίμνη, πουλιά, σύννεφα τού Magritte. Οι στιγμές  πού αγάπησες! Αυτοματισμός, σημαίνει νά σχεδιάζεις σάν παιδί. Νά προσθέτεις χωρίς νά αφαιρείς...,... πού καταλήγεις μετά από ωριμότητα, εμπηρείες καί επιλογές. Η ακαδημαική πρωτοπορεία! "La barbarie est pour moi un rajeunissement" Paul Gauguin. "Il suffit de passer le pont. C`est tout de suite l`aventure"! Georges Brassens. Γιατί λαοί μέ αρχαίους πολιτισμούς έμειναν προσειλομένοι στό παρελθόν καί δέν αναπτύχθηκαν πολιτιστικά, μήπως φταίει η οικονομική υπανάπτυξη, καθυστέρηση. Διανοούμενος είναι αυτός πού εργάζεται μέ τό μυαλό καί στή ζωή του είναι η πρωτοπορεία μέσα στήν κοινωνία. Ο καλλιτέχνης είναι πνευματικό άτομο, γιατί αφιερώνεται, ασχολείται, δίνεται, καταναλώνεται σέ δημιουργική εργασία. "Νά δημιουργείς είναι θείο. Νά αντιγράφεις ανθρώπινο." Man Ray. "Μέ τόν όρο "καλλιτέχνης" εννοείται κάθε πρόσωπο πού δημιουργεί ή συμμετέχει μέ τήνερμηνεία του στή δημιουργία...έργων Τέχνης, πού θεωρεί τήν καλλιτεχνική δημιουργία σάν βασικό στοιχείο τής ζωής του, πού συμβάλλει μέ τόν τρόπο αυτό στήν ανάπτυξη τής Τέχνης καί τού πολιτισμού, πού αναγνωρίζεται ή επιζητεί νά αναγνωριστεί σάν καλλιτέχνης, είτε συνδέεται είτε όχι μέ σχέση εργασίας"...,... καί μέ αυτό τό απόσπασμα από απόφαση τής Unesco τελειώνεις μιά σελίδα γεμάτη από τίς γνώμες σου.

                                                                                                                                             Ν.Κ/4/1993  

decoration

ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ

Οταν βρισκόσουν στρατιώτης στήν Λέρο πίστεψες στό όνειρο, γιατί ένα πρωινό η ομίχλη κάλυψε τή γή καί νόμιζες πώς πετούσες στόν ουρανό.Ολα στόν αέρα σκορπισμένα. Εικονοκλάστης ή εικονολάτρης. Δημιουργείς ή καταστρέφεις τήν εικόνα φτιάχνοντας μιάν άλλη. "Τό πιό σπουδαίο δέν τό βλέπουν τά μάτια" Antoine de Saint Exupery. "C`est tres bien de copier ce que l`on voit, mais c`est beaucoup mieux de dessiner ce que l`on ne voit plus que dans sa memoire. C`est une trasformation pendant laquelle l`imagination collabore avec la memoire. Vous ne reproduisez que ce qui vous a frappe, c`est`a dire le necessaire.La vos souvenirs et votre fantaisie sont liberes de la tyranie qu`exerce la nature." Degas. "Ne copiez pas trop d`apres nature, l`art est une abstraction. Tirez-la de la nature en revant devant elle et pensez plus`a la creation qu`au resultat". Gauguin Κλείσε τά μάτια καί θά δείς. Πρωτού δώσεις τά κείμενα νά διαβαστούν αυτολογοκρίνεσαι, γιατί κάνεις μιά επιλογή όπου περισσότερο αφαιρείς παρά προσθέτεις. Τό βιογραφικό σου συνεχίζεται στούς πίνακες καί σ`αυτές τίς μελέτες. Δέν συγκρατείς στή μνήμη σου πολλά ονόματα καί ημερομηνίες αλλά τούς σπουδαιότερους εικαστικούς καί κινήματα γιά νά είσαι γνώστης τής σύγχρονης Τέχνης. Δέν ζωγραφίζεις γιά νά κάνεις έκθεση, αλλά γιά τήν ζωγραφική, γι`αυτό αποφεύγεις τόν πρωταθλητισμό γιά τόν αθλητισμό στήν Τέχνη. Από τό μπράβο πού`χες στά παιδικά σου σχέδια άρχισε η εξελιξή σου σάν καλλιτέχνης. Επισκέπτεσαι ναούς εκκλησίες άλλων θρησκιών καί δογμάτων γιά νά έλθεις σέ επαφή μέ τήν ξένη κουλτούρα. Βρίσκεσαι μεταξύ δύο πολιτισμών, πατάς σε δυό βάρκες, χωρίς νά ανήκεις πουθενά. Η αγωνία γιά τήν επιτυχία, τό πρόγραμμα, η σκέψη στή δουλειά νά φτιάχνεις σχεδόν πάντα δύο έργα μαζί, ώστε όταν κουράζεσαι στό ένα νά συνεχίζεις στό άλλο, έχοντας στό μυαλό σου κάποιο τρίτο. Συνήθως λίγο πρίν τό αποτέλεσμα από τήν χαρά τής δημιουργίας ξεχνάς τόν χρόνο καί τήν τροφή. "Mais je ne veux pas travailler, j`ai horreur du travail et toi aussi, je crois, tu n`aimes pas le travail, parce que tout ce que tu fais est une diversion, un amusement, comme on mange un bon repas, ou comme on boit un bon verre du vin, et ca ce n`est pas du travail." κουβέντες τού Man Ray από κατάλγο τής Denise Rene. Τό κάθε έργο σου περιέχει τήν έκπληξη ώς πρός τό προηγούμενο καί εκεί πού θά μπεί "ανεβάζει" τό περιβάλλον καί ξεκουράζει τά μάτια. Οι συγκεκριμένοι καί οι αφηρημένοι πίνακες πού`χεις κάνει έχουν τήν ίδια γραφή, είναι γεωμετρικοί καί παραστατικοί όπως τά σήματα. Dada-Surealisme-Pop Art, είναι γιά σένα ένα κίνημα πού βρίσκεται σέ διαρκή εξέλιξη. Μέ αυτή τή λογική ενώνεται η δουλειά σου από τά collages τής Mairilyn μέχρι σήμερα 1/12/`92. "Ce que je cherche avant tout dans un tableau, c`est un homme et non pas un tableau" Zola. Διάλεξες αυτό τό styl γιατί αντιπροσωπεύει τόν χαρακτήρα σου, αναπτύσσεται πιό εύκολα τό σχέδιο, οι συνδιασμοί στό χρώμα καί οι απόψεις σου. Δίπλα στό κόκκινο τό ρόζ, στό πράσινο τό θαλασσί. Τό μπλέ καί τό καφέ, η σκουριά καί τό πράσινο, η ώχρα...,...et le ton sur le ton. Αφίσσα είναι μιά εικόνα σέ δύο διαστάσεις, τυπωμένη σέ πολλά ή απεριόριστα αντίτυπα πού σκοπό έχει νά δώσει στόν θεατή ένα μήνυμα απλό, περιεκτικό κατανοητό ή νά τόν πληροφορήσει. Εχει αισθητική αξία ή απαξία. Οι αφίσες τού Lautrec τού Bonnard τού Hollywood τού Bollywood καί τού Μάη τού `68.Τό περιθώρειο, τό παράθυρο τής αφίσσας είναι γιά νά δώσει περισσότερο βάρος, έμφαση καί ένταση στήν εικόνα νά τήν ξεκαθαρίσει καί νά τήν απομονώσει από τό περιβάλλον της. Τά μπαλόνια πού περιέχουν τά γράμματα είναι γιά νά τονίσουν τό κείμενο καί νά δώσουν τήν πηγή τής φωνής. Χρησιμοποίησες τήν τεχνική τών κόμικς καί έφτιαξες τό δυπτιχο, τό τρίπτιχο, τό τετράπτιχο... Καμιά φορά ο πίνακας από τόν τίτλο καί τό περιεχόμενό του παίζει τό ρόλο τής αφίσσας όπως στήν Guernica καί αντίστροφα, δηλαδή όταν η αφίσσα έχει έντονη τήν εικαστική αξία ποιότητα, είναι πίνακας. Τό σκίτσο σάν μέσον γιά τήν επικοινωνία προυπάρχει τού γραπτού λόγου, γιατί ο άνθρωπος πρώτα μπόρεσε νά εικονογραφήσει αυτά πού βλέπει καί μετά νά γράψει.
Εικόνα-Σχέδιο--Ιερογλυφικά-Γραφή. Η Τέχνη είναι εσωτερική αναζήτηση καί ανάγκη. Αισθητική.
Ο τρόπος πού ο καθ`ένας εκμεταλεύεται τήν φαντασία του. Ο καλλιτέχνης είναι τακτικός, φιλόδοξος καί χρειάζεται νά έχει έναν μύθο, δικαιωμένο από τήν ζωή πού νά τόν υποστηρίζει καί νά τόν εμπνέει, όπως ο Modigliani καί ο Van Gogh.. Τόν ζωγράφο τόν κάνει η δραστηριότητα. Η απουσία τών σχέσεων είναι καί αυτές δημόσιες σχέσεις όταν προκαλούν τό ενδιαφέρον καί τήν συζήτηση. Πρέπει νά`χεις κάτι παραπάνω από ταλέντο στήν Τέχνη, όπως πίσμα, θέληση, κουράγιο, τόλμη, επιμονή, υπομονή, προσπάθεια, θάρρος,... νά δοθείς, νά γίνεις τέλειος. "N`imitez, ne suivez pas les autres, vous resterez derriere eux...,... je vous recommande la plus grande naivete`a l`etude. Et faites bien comme vous verrez. Confiance en vous et la devise: consience et confiance." Corot.

                                                                                                                                        N.K/1/12/1992 

ΑΝΤΙλογος - ΑΝΤΙκείμενο ΔΙΑλόγου

...,...δέν διαφωνείς μέ τόν Salvador Dali πού αναφέρει..."Φαντασία σημαίνει πάντα παρεμβολή,

πράξη. Η φαντασία είναι κάτι πού τό κατασκευάζουν μ`ένα τρόπο λιγότερο ή περισσότερο

εμπνευσμένο. Η φαντασία είναι τό συντριβάνι πού η ορμή του υπακούει στή βούληση μας.

Η έμπνευση αντίθετα είναι κάτι τό ακούσιο, ο θερμοπίδακας πού εκρήγνυται αναπάντεχα στό

πιό ήσυχο σημείο τής ακρογιαλιάς καί υψώνει τόν αλμυρό πιδακά του σέ μιά κλίμακα

απρόβλεπτου πάθους." Ολες σου οι γνώμες προήλθαν μέσα από τή ζωή.Δηλαδή τήν

ανησυχία, συζήτηση μέ τούς άλλους, ζωγραφική, απογοήτευση, ενθουσιασμό, τόν χρόνο,

τό περπάτημα, τά βιβλία, τόν κινηματογράφο καί τήν ελπίδα. Μεταξύ τών χαμένων

καί τών κερδισμένων μέ ποιούς. Ολοι είμαστε καλοί καί κακοί συγχρόνως. Δέν υπάρχουν

άγιοι,ήρωες καί δαίμονες. Νά αποφεύγεις νά αμύνεσαι πίσω από ταμπέλες. Δέν πρέπει
νά λές πρέπει. Οποιος προχωρά μέ υπερπροστασία

καί δειλία δέν προχωρά, γιατί κάνοντας ένα βήμα εμπρός

στήν ανασφάλεια, ξαναγυρίζει πάλι πίσω στή σιγουριά. Οποιος μονάχος χωρίς στήριγμα καί

βοήθεια τολμά νά βαδίζει στό άγνωστο μέ θάρρος, παραμένει στό άγνωστο γιατί έχει μάθει νά

ζεί μ`αυτό. Οι κουβέντες τού Federico Felini συνοδεύουν τίς σκέψεις σου όταν λέει." Είμαι ο

τρόπος ζωής μου. Είμαι ο ίδιος ταινία. Ολα είναι αυτοβιογραφικά καί τίποτα δέν είναι

αυτοβιογραφικό στή δουλειά μου." Τό κάθε εργο σου είναι αφηγηματικό, έξυπνο, αυτόνομο καί

εκπέμπει μιά ατμόσφαιρα. Τακτική τής τεχνικής σου ο αυθόρμητος αυτοματισμός μέχρι τό

μυαλό νά συλάβει τήν τελική σύνθεση. Η αποσύνθεση στήν Τέχνη προυπάρχει τής σύνθεσης. Σύνθεση είναι η παράσταση πού λογικά "στέκεται" στά μάτια τού δημιουργού της. Η επανάληψη βελτιώνει. Η επανάληψη κουράζει. Η επανάληψη μάθηση. Η επανάληψη ευκολία. Οταν γράφεις σχεδιάζεις. Η γραφή είναι σχέδιο. Εκθέτεις καί τίς κακές φωτογραφίες γιά νά συμπληρώσεις τό ημερολόγιο τού αρχείου σου. Ο θεατής θά καταλάβει τήν αλήθεια σου. Η οργάνωση τού album είναι δημιουργία. Τώρα δουλεύεις αποκλειστικά στήν επιφάνεια τού χαρτιού ενός bloc d`aquarelle πού απορροφά εύκολα τά νερά γιά νά κερδίσεις τόν πολύτιμο χρόνο τού τελαρώματος καί γιά νά χρησιμοποιήσεις άλλα υλικά. Σπάνια δίνεις τίτλους στά έργα σου γιατί μιλά η εικόνα. "...,...parce que tu as transforme des mots en images. D`habitude on dit qu`un image vaut mille mots, c`est un vieux proverbe, je crois, mais tu as pris chaque mot et tu as fait mille images avec chaque mot et c`est comme cela que ca doit etre. Et depuis tu n`a pas cesse de faire des images d`apres des mots, meme si tu ne les prononces pas, si tu les penses seulement ces mots. Et comme ca vous avez parle une langue internationale que tout le monde comprend." Man Ray στόν φίλο του Hans Ricter.,... καί όμως παίζεις μέ τίς λέξεις! Οι λέξεις είναι ζωγραφιές. Οι ζωγραφιές είναι λέξεις. Εικόνα είναι ο δρόμος στρωμένος μέ πλάκες ρόζ καί μπλέ. Γάτες! Στό βάθος σπίτια καί εργοστάσιο πού η καμινάδα του καπνίζει ακόμα καί τό βράδυ. Πανσέληνος! Τ`αεροπλάνα πετούν αφίνοντας πίσω τους φωτεινές ουρές. Η νύχτα έγινε μέρα. Ο ήλιος φάνηκε δύπλα στό φεγγάρι. Από τό αεροπλάνο βλέπεις τά πάνω-κάτω καί τά κάτω-πάνω. Οπου φαντασία, πραγματικότητα, λογικό, παράλογο, τό όνειρο, ο σουρεαλισμός καί τό θαύμα συναντιούνται, συνυπάρχουν, μαζί. Εικόνα είναι ο ουρανός, η γή, η θάλασσα, τά σύννεφα καί  δέντρα ανακατωμένα. Η γάτα σού αρέσει σάν σχήμα, σάν χρώμα, σάν χαρακτήρας, σάν αριστοκράτισσα καί αλήτισσα. Μέ ή χωρίς βούλες ή ρίγες. Πολύχρωμη, μονόχρωμη γεμάτη καμπύλες καί τό κεφάλι στρογγυλό ή τετράπλευρο. Σού θυμίζει θηρίο. Μέ τά ζώα προβάλλεις τήν αδιαφορία τού μέσου νέου έλληνα γιά τή φύση. Καλλιέργια-Ζωοφιλία-Οικολογία-Ανθρώπινες σχέσεις-Αγάπη καί σεβασμό γιά τήν ζωή. Πώς μπορείς νά συγκίνείσαι κοιτάζοντας, θαυμάζοντας τίς "δεσποινίδες τής Αβινιόν" διαβάζοντας "τό κόκκινο καί τό μαύρο" ακούγοντας κιθάρα από τόν Georges Brassens καί όχι βλέποντας έναν αδέσποτο σκύλο. Οι τελευταίες γιά σένα εξηγήσεις δίνονται από ένα ποιήμα τού Pablo Picasso γιά τούς πίνακες.
"Οι πίνακες είναι τρελλές γυναίκες
καρφωμένες στήν καρδιά
φυσσαλίδων πού σπυθίζουν
μέ τά μάτια καί στριμμένο λαιμό
από τήν καμτσικιά πού κάνει καραμπόλες
καί σαλαγεύει τά φτερά
γύρω από τό τετράγωνο τού πόθου της."

                                                                                           Ν.Κ/10/10/1992   

ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΙΣ

Οποιος λέει, ότι ο δήμος
τόν κρατεί, δημοκρατεί.
Μαθαίνω τό ετιμολογικό
τό έντιμα λογικό.
Ο λογοτέχνης!
Ο λόγος κάνει τέχνη,
λογοτεχνεί.
Ο ζωγράφος!
Ζώ καί γράφω,
ζωγράφω.
Ο αριστοκράτης,
θά`ναι αριστοκρατώ,
δηλαδή άριστα κρατώ.
Ο τεχνοκράτης,
τέχνη έμαθα νά κρατώ.
Τεχνοκρατώ!
Α! καί μή τό ξεχάσω,
στίς Τζιτζιφιές οφιόγγος
λέγεται τζιτζιφιόγγος.

                   Ν.Κ/16/9/2013

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

"...,... καί πρώτα-πρώτα βρεθείτε σέ μιά κατάσταση έκστασης γιά νά μ`απαντήσετε.
Η έκσταση είναι εκείνη η κατ`εξοχήν διανοητική καί κριτική κατάσταση πού η
απίθανη, υστερική, μοντέρνα, σουρεαλιστική καί φαινομενική σύγχρονη σκέψη
επιδιώκει νά "συνεχίσει". Αναζητώντας εικόνες ικανές νά μάς
εκστασιάσουν." Salvator Dali
Ο,τι έχεις γράψει είναι δοκιμασμένο, δικαιολογημένο στήν πράξη. Αποφεύγεις τόν
πρώτο ενικό γιατί τόν θεωρείς εγωιστικό. Ο σκοπός μιάς γκαλερί είναι πολιτιστικός
καί κερδοσκοπικός, εμπορικός μέ εκθέσεις εικαστικών. Τού "κέντρου σύγχρονης
Τέχνης" είναι ο ίδιος καί η οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ενα μουσείο
μοναδικό προορισμό έχει τήν επιμόρφωση τού ανθρώπου. Δέν σού αρέσουν οι
ακρέες καί απλοικές γνώμες, οι ορισμοί, αφορισμοί γιά τά μέσα ενημέρωσης.
Τό ραδιόφωνο είναι Τέχνη, άν δέν γίνεται κατάχρηση, γιατί παράγει μουσική καί
ποίηση. Η τηλεόραση είναι Τέχνη, γιατί παράγει μουσική, θέατρο, λογοτεχνία,
κινηματογράφο, δηλαδή δίνει αγωγή καί καλλιεργεί τήν ψυχή, ψυχαγωγεί,
εφόσον χρησιμοποιείται σωστά. Μάς πληροφορεί γιά τίς διαφορετικές γνώμες καί
αξίες από τήν Ιαπωνία έως καί τήν Αμερική. Τό κομπιούτερ κάνει όλα τά
προηγούμενα καί μπορεί νά παράγει σάν μέσο σχέδιο, καρικατούρα καί ζωγραφική.
Ο τρόπος έκφρασης καί ζωής είναι στενά δεμένα, γι`αυτό ενδιαφέρεσαι γιά τόν
αθλητισμό, διατροφή, περιβάλλον καί ανθρώπινες σχέσεις.
Μίμηση-Αυτοσχεδιασμός-Δημιουργία.
Τό ελεύθερο σχέδιο σέ οδήγησε σέ καμπύλες καί σέ ευθείες. Φτιάχνεις ένα κόσμο
φανταστικό όπου τά ζώα είναι πρωταγωνιστές, που ζούν μέσα στό όνειρο.
Δημιουργείς εκ τού ευτελούς "τό πλούσιο". Κάτι πού έχει αξία. Art pauvre? Ολα σου
τά έργα έχουν τήν ίδια ποιότητα εκτός από τό τελευταίο, γιατί περιέχει τήν πείρα
όλων τών άλλων. Τό στύλ στήν ζωγραφική φέρνει τήν άποψη. Θεωρείς καθήκον
σου νά κρατάς αρχείο μέ φωτογραφίες καί τίς σκέψεις σου, σέ βοηθά νά βρίσκεις
λίγο από τόν Νίκο. Τά υλικά είναι χρώματα νερού, μαρκαδόροι καί κολλάζ πάνω
σέ χαρτί. Στό σημείο αυτό αναφέρεις τόν Henri Matisse πού λέει."Νά σχεδιάζω μέ τό
ψαλίδι. Νά κόβω απευθείας μέσα στό χρώμα, μού θυμίζει τό άμεσο πελέκημα τού
γλύπτη." Τά μέσα είναι χάρακας, πινέλα, χέρι, διαβήτης καί η σκέψη. Τό αποτέλεσμα
μπορεί νά γίνει φωτοτυπία σέ μαύρο, άσπρο, γκρί σέ απεριόριστα αντίγραφα σάν
αφισέττες."Αυτό τό κείμενο γίνεται ακατόρθωτο, υπολογίσαμε νά γεμίσουμε
δεκαοχτώ σελίδες, όχι δεκαεννιά, αλλά λέγοντας τί. Δέν έχω πράγματι τίποτα να πώ,
αφού δέν βλέπω παρά τίς εικόνες, τήν ανάμνηση τών εικόνων. Αρχικά σκεφτόμουν
να πώ πώς έγινε αυτό τό βιβλίο, αλλά αυτό, μου φαίνεται, δέν έχει πιά κανένα νόημα,
είμαι εδώ τώρα, σκέφτομαι σχεδόν με νοσταλγία αυτό τό βιβλίο, πού βρίσκεται απόψε
τελειωμένο μέσα σ`ένα ντοσιέ πάνω στό τραπέζι τών γραφείων τού Verve, στήν οδό
Ferou, εγώ εδώ μέ όλα όσα μού μένουν νά κάνω εκτός απ`αυτό τό βιβλίο καί τόν
ύπνο."  Alberto Giacometti

                                                                                                                    N.K/9/1992

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

"Είναι δύσκολο νά κρίνουμε ένα έργο Τέχνης, άν δέν πετάξουμε τά γυαλιά
τού εμπειρισμού μας καί άν δέν σταθούμε αγνοί σάν παιδιά μπροστά στήν
επιφάνεια ενός τοίχου ή ενός μουσαμά, χωρίς τό θόλωμα τών κακών
αναμνήσεων." Γ. Στέρης.
...,...Γιά μένα, μετά από ένα ωρισμένο στάδιο καλλιτεχνικής εκπαίδευσης
δέν υπάρχει καλή καί κακή ζωγραφική. Τό αντικείμενο είναι η ζωγραφική
καί τά κινήματα, ρεύματα, σχολές, τάσεις είναι οι διαφορετικές οπτικές
πού έχουν οι καλλιτέχνες κοιτάζοντας τό ίδιο αντικείμενο.
Η κριτική δέν έχει αξία, είναι κακοπροαίρετη, από τή στιγμή πού
αισθάνεσαι χαρά γι`αυτό πού κάνεις. Η ιδέα πού βγαίνει από έναν πίνακα
έχει σημασία. Τό έργο Τέχνης θεωρείται επιτυχημένο όταν προκαλεί τό
ενδιαφέρον καί τήν συζήτηση στούς θεατές. Τό καλό σχέδιο είναι Τέχνη.
Τό κακό σχέδιο είναι Τέχνη. Τέχνη είναι οτιδήποτε έχει κάνει ο άνθρωπος,
μετά από έμπνευση. Σχέδια έκαναν οι αναγεννησιακοί, σχέδια καί οι
Πικάσσο, Μιρό, Κλέ, Λεζέ. Προσωπικά προτιμώ τό σύγχρονο αφαιρετικό
σκίτσο μέχρι τήν καρικατούρα τού Σαμπέ. Επιδιώκω τό προκλητικό,
παράδοξο, αναπάντεχο, κωμικό, παράλογο, περίεργο. Σάν θέμα έχω
τελευταία, από μνήμης, ένα γάτο νωχελικό, παιχνιδιάρη, νευρικό, εχθρικό
ή φιλικό, σέ περιβάλλον ονειρικό, πού τά πλακάκια, μικρά τετράπλευρα,
εισχωρούν βαθειά στίς φιγούρες καί τίς διαλύουν, φτιάχνοντας ένα πάζλ,
ζώντας αρμονικά η ευθεία καί η καμπύλη.Τό φωτομοντάζ πού
χρησιμοποίησα στό παρελθόν αντικαθιστούσε τό σχέδιο καί
αντιπροσώπευε τήν ιδεολογία μιάς εποχής.
...,..."Ceci pour faire comprendre que l`unite realisee dans mon tableau, aussi
complexe qu`elle soit, ne m`est pas difficile`a obtenir, car elle me vient
naturellement." Henri Matisse

                                                                                                N.K/4/5/1992

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ

...,...Είταν 18 Ιούνη όταν άνοιξε τήν τηλεόραση γιά τό δελτίο τών εννιά.
Είπιε δυό τρείς γουλιές κόκα-κόλα γιά νά συνέλθει από αυτά πού
άκουσε καί συνέχισε νά βλέπει τίς πολικές εικόνες πού έστειλε ο
ρωσοαμερικάνος δορυφόρος. Ανακαλύφθηκε πλανήτης ηλικίας άνω
τών 11 δισεκατομυρίων χρόνων ο οποίος προέρχεται από τό ψυχρό
διάστερο καί κατευθύνεται πρός τή σελήνη. Τότε συνέβηκε τό απίθανο
η οθόνη άρχισε νά τόν τραβά χωρίς νά μπορεί νά τής αντισταθεί μέχρι
πού βρέθηκε σ`ότι προηγουμένως έβλεπε. Βουνά από πάγο καί τόν ήλιο
μαύρο μέσα σε πορτοκαλιά σύννεφα. Προχώρησε λιγάκι πρός τή
θάλασσα καί πρόσεξε τρείς ρόζ φάλαινες νά βγαίνουν στήν επιφάνεια
νά βουτούν καί νά εμφανίζονται πάλι. Ακουσε ένα γέλιο δίπλα του αλλά
είταν ένας γαλάζιος γλάρος.
Καλημέρα! είπε είρθες στόν παγωμένο πλανήτη. Αν θές νά ξαναγυρίσεις
στήν Αθήνα θά βάλεις αυτά τά σκί καί θά γλυστρίσεις πάνω στήν
παγωμένη παραλιακή λεοφώρο πού καταλήγει στήν κόκκινη πλατεία, εκεί
νά ξαναρωτήσεις. Ετσι καί έγινε στό δρόμο η κίνηση μεγάλωνε είχε τήν
εντύπωση πώς κατευθυνόταν στό κέντρο μιάς πόλης. Τό περίεργο είταν,
ότι δέν κρύωνε καθόλου καί ανέπνεε κανονικά."Ισως καί νά`χει κάποιες
άλλες ιδιότητες" σκέφτηκε. Στόν ουρανό πότε πότε πετούσε ένα αεροπλάνο
ή ένα διαστημόπλοιο.Στόν δρόμο του γνώρισε πολλές προσωπικότητες
μεταξύ τών οποίων τόν Διογένη, τόν Ντόναλντ Ντάκ τόν Γκωγκέν, τόν
Χριστό τόν Μουσολίνη, τήν Μαίριλυν, τόν Βούδα, τόν Σωκράτη
καί τόν Πικάσσο. Μετά από αρκετή ώρα έφτασε σ`ένα τούνελ. Μπαίνει καί
βλέπει τήν αίθουσα ενός κινηματογράφου πού έπαιζε τήν Gilda ένα έργο τής
δεκαετίας τού `50. Αισθάνθηκε πάλι τήν δύναμη νά τόν έλκει πρός τό πανί
τής οθόνης καί τήν αναπνοή του νά κόβεται από τήν αγωνία...,....
...Ο θόρυβος τού τηλεφώνου τόν τρόμαξε καί τόν βρήκε ξαπλωμένο στό
δωμάτιό του. Ολλα είταν ένα όνειρο, ευτυχώς ή δυστυχώς αναρωτήθηκε.
Σήμερα είναι μιά μέρα όπως οι άλλες καί έτρεξε πρός τό τηλέφωνο.

                                                                  Ν.Κ/7/1989
(Η ιστορία αυτή γράφτηκε γιά νά συνοδευτεί μέ εικόνες, έχει καί συνέχεια)

Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ Η ΜΑΜΑ ΣΩΣΕ ΜΕ.

Μαμά πού είσαι,
γιά νά σου πώ τόν πόνο μου
καί νά μέ δικαιολογήσεις,
νά σηκωθείς πρωί-πρωί
καί νά μέ φροντήσεις.
Νά πάς στό σχολείο,
για μένα νά ρωτήσεις.
Νά πάς στή δουλειά,
γιά σπουδές έξω
νά μέ στείλεις.
Σάν λιονταρίνα νά σταθείς
δίπλα μου απ`τίς ίαινες,
για νά με προφυλάξεις.
Ηρακλειώτισα, Βουρλιώτισα
μαμά έλα στό σπίτι,
γιά νά τό στηρίξεις,
για νά μέ υποστηρίξεις
καί άν σέ πίκρανα
τό ξέρω θά με συγχωρέσεις.
Σού φωνάζει
ο πρίγγιπάς σου,
ο μικρός σου,
ο Νίκος σου.
Σήκω λιονταρίνα
τίς ίαινες νά διώξεις.

                     Ν.Κ/9/2010

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

"La sculpture negre, melanesienne ou cycladique est plus realiste qu` un
buste romain." Alberto Giacomett"
"Un kilogramme de vert est plus vert qu`un demi kilo." Gauguin
"Toute ma vie j`ai eu besoin de penser peinture de voir de tableaux, de
faire de la peinture pour m`aider`a vivre, me liberer de toutes les
impressions, toutes les sensations, toutes les inquietudes aux quelles
je n`ai jamais trouve d`autres issues que la peinture." Nicolas de Stael
"Συγκεκριμένο καί αφηρημένο είναι λέξεις πού λένε καί η μία καί
η άλλη, τό λιγότερο πού θά μπορούσαν νά πούν." Rene Magritte.
Μέσα στό συγκεκριμένο υπάρχει τό αφηρημένο καί αντίστροφα.
Απλές φόρμες μέχρι αφαιρετικές. Οι διαστάσεις πού προτημώ
είναι 70cmΧ100cm. Δούλεψα πολλά χρόνια χωρίς τελάρο μέχρι νά
καταλήξω εδώ. Μ`αρέσει τό τελάρο σάν αντικείμενο μέ λινάτσα,
καμβά ή χοντρό κάμποτο, καρφωμένο από πίσω ώστε νά μήν
φαίνεται τίποτα από τά πλάγια. Μέ τόν χρόνο αποχτώ σχέση
στοργής μέ τά υλικά καί τά εργαλεία. Πιστεύω, ότι τό έργο μέ
κορνίζα χάνει σέ ποιότητα καί κερδίζει η διακόσμηση. Είμαι υπέρ
τού αυτοματισμού, μέχρι νά παρθεί η τελική λύση, γι`αυτό κάπου
συμφωνώ μέ τήν σουρεαλιστική περίοδο τού Pollock. Εχω στό
μυαλό μου ορισμένες εικόνες πού τίς προσθέτω όταν σχεδιάζω
μέχρι νά αρχίσω νά κάνω τήν επιλογή. Η διαφορά είναι φανερή στό
αποτέλεσμα αφού χρησιμοποιώ άλλους κώδικες καί τό φωτομοντάζ.
Μεταχειρίζομαι τήν φωτογραφία σάν ζωγραφικό μέσο. Η ποίηση
έχει σχέση μέ τίς εικαστικές Τέχνες γιατί προσπαθεί νά κάνει ορατές,
κατανοητές, μή οπτικές εικόνες καί συναισθήματα. Τούς
περισσότερους πίνακες τούς ονομάζω συνθέσεις.. Σπάνια βάζω
τίτλους, γιατί δέν μέ ενδιαφέρει "η λογοτεχνική" πλευρά τού πίνακα.
Ο θεατής ίσως βλέπει παραστάσεις ασύνδετες μέ τήν φαντασία του
θά τίς συνδιάσει καί θά φτιάξει μιά ιστορία. Ολλα στή ζωγραφική-
γλυπτική έχουν γίνει μέχρι καί τόν Picasso, δέν κάνουμε τίποτα άλλο
από τό νά τά επαναλαμβάνουμε διαφορετικά. Ενα κίνημα Τέχνης για
νά δικαιωθεί καί νά υπάρξει στό μέλλον πρέπει νά έχει κοινωνική
ανταπόκριση. Ο δάσκαλος στόν μαθητή μαθαίνει τή ζωή. Οι απόψεις
πάνω στήν Τέχνη είναι ανάλογες μέ τό παρελθόν καί τό περιβάλλον
τού κάθ` ενός. "...,...le talent obeit`a des mysterieusew dispositions
ethniques qu`un milieu social favorable tend`a developer..." Luc Benoist

                                                                                         Ν.Κ/11/1991

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

...,...Στό τραπέζι απάνω είταν ένα βιβλίο άκοπο μέ τόν τίτλο. Οι κανόνες τού
Εμπρεσσιονισμού όπως τούς έθεσαν οι μεγαλύτεροι κριτικοί.
Ρενουάρ.''Η αιώνια μανία νά σου επιβάλλουνε μέ τό στανιό ένα βουνό
ατράνταχτο από κανόνες καί νόμους. Επρεπε δηλαδή γιά τό χατήρι τους νά
`χουμε όλοι μας τά ίδια χρώματα στήν παλέτα μας. Οσοσιαλισμός στήν
Τέχνη. Αυτό είναι! Η ζωγραφική άνευ διδασκάλου σέ εικοσιπέντε μαθήματα!
Πήρα στά χέρια νά ξεφυλλίσω τούς κανόνες τού Εμπρεσσιονισμού καί άρχισα
νά διαβάζω δυνατά. Ο Μανέ πέθανε πρίν προφτάσει νά εκμεταλευτεί τήν
διαίρεση τού τόνου πού δίνει τόσο φώς στή ζωγραφική..."
Ρενουάρ. "Τυχερός ο Μανέ πέθανε εγκαίρως."
(απόσπασμα από τό βιβλίο, Ο ζωγράφος Ρενουάρ τού Αμπρουάζ Βολλάρ).
Αφορμή γιά τίς σημιώσεις υπήρξε τό, ότι έπρεπε νά συνοδεύουν τίς
φωτογραφίες πού νά μέ δικαιολογούν όταν θά απουσιάζω. Στήν ορθογραφία,
άν καί ανορθογράφος κράτησα τά πνεύματα καί τούς τόνους γιά λόγους
αισθητικής καί από συνήθεια. Αναγνωρίζω τήν αδυναμά πού`χω στό γράψιμο,
αφού συχνά επαναλαμβάνομαι. Διαβάζω βιβλία γιά τήν Τέχνη, γιατί δικαιώνομαι
καί νομίζω, ότι κάπου ανακαλύπτω λίγο από τόν Νίκο. Δουλεύω μέ τήν
φαντασία μου μέσα στό δωμάτιό μου, έχοντας υπ`όψιν όλη τήν Ιστορία τής
Σύγχρονης Τέχνης. Ζωγραφική δωματίου! Προσπαθώ νά συνδιάσω οπτικά,
παράδοξα, περίεργα πράγματα, πού όμως μπορούν νά συμβούν, άν
αποβάλλουμε γνώσεις καί εμπειρείες καί μπούμε στόν παιδικό κόσμο.
Καταλήγω σέ αναρχικές συνθέσεις, μετά από πολλά σχέδια, σκέψεις καί
αγωνία, πού μοιάζουν μέ χρωματιστά σκίτσα. Δέν είμαι παραγωγικός!
Απορρίπτω επίσσης τήν προοπτική, γιατί δέν μού αρέσει η πιστή αναπαράσταση.
Εξ`αιτίας τού πλαστικού, πού`ναι η βάση τών υλικών, πού χρησιμοποιώ,
προσέχω περισσότερο τήν φόρμα τών πραγμάτων καί καθόλου τόν όνγκο τους.
Η γλυπτική καί η ζωγραφική όμως βρίσκονται πέραν τής τεχνικής. Αυτός ο
τρόπος δουλειάς προήλθε ύστερα από αναζητήσεις καί απογοητεύσεις πολλών
ετών. Πιστεύω, ότι τό νόημα τής ζωής γιά τόν εικαστικό βρίσκεται
στή συμβουλή τού Ροντέν.
"...Τό κυριότερο είναι νά συγκινείσαι,
ν`αγαπάς, νά ελπίζεις, νά τρέμεις νά ζείς.
Νά είσαι άνθρωπος πρώτα κι`ύστερα
καλλιτέχνης!"

                                                                                                             Ν.Κ/9/1991   

nastassja kinski

isabella rossellini

dimitra matsouka

maryl streep

margaux heminway

greta scacchi

nikos kazantzakis

elizabeth hurley

julie andrews

fay dunaway

ava gardner

frances barber

carlos sottomayor

mary elizabeth mastrantonio

claudia cardinale

caty la polonaise

candice bergen

elizabeth perkins

geena davis

dora maar, la muse

bibi andersson