Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

"...,... καί πρώτα-πρώτα βρεθείτε σέ μιά κατάσταση έκστασης γιά νά μ`απαντήσετε.
Η έκσταση είναι εκείνη η κατ`εξοχήν διανοητική καί κριτική κατάσταση πού η
απίθανη, υστερική, μοντέρνα, σουρεαλιστική καί φαινομενική σύγχρονη σκέψη
επιδιώκει νά "συνεχίσει". Αναζητώντας εικόνες ικανές νά μάς
εκστασιάσουν." Salvator Dali
Ο,τι έχεις γράψει είναι δοκιμασμένο, δικαιολογημένο στήν πράξη. Αποφεύγεις τόν
πρώτο ενικό γιατί τόν θεωρείς εγωιστικό. Ο σκοπός μιάς γκαλερί είναι πολιτιστικός
καί κερδοσκοπικός, εμπορικός μέ εκθέσεις εικαστικών. Τού "κέντρου σύγχρονης
Τέχνης" είναι ο ίδιος καί η οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ενα μουσείο
μοναδικό προορισμό έχει τήν επιμόρφωση τού ανθρώπου. Δέν σού αρέσουν οι
ακρέες καί απλοικές γνώμες, οι ορισμοί, αφορισμοί γιά τά μέσα ενημέρωσης.
Τό ραδιόφωνο είναι Τέχνη, άν δέν γίνεται κατάχρηση, γιατί παράγει μουσική καί
ποίηση. Η τηλεόραση είναι Τέχνη, γιατί παράγει μουσική, θέατρο, λογοτεχνία,
κινηματογράφο, δηλαδή δίνει αγωγή καί καλλιεργεί τήν ψυχή, ψυχαγωγεί,
εφόσον χρησιμοποιείται σωστά. Μάς πληροφορεί γιά τίς διαφορετικές γνώμες καί
αξίες από τήν Ιαπωνία έως καί τήν Αμερική. Τό κομπιούτερ κάνει όλα τά
προηγούμενα καί μπορεί νά παράγει σάν μέσο σχέδιο, καρικατούρα καί ζωγραφική.
Ο τρόπος έκφρασης καί ζωής είναι στενά δεμένα, γι`αυτό ενδιαφέρεσαι γιά τόν
αθλητισμό, διατροφή, περιβάλλον καί ανθρώπινες σχέσεις.
Μίμηση-Αυτοσχεδιασμός-Δημιουργία.
Τό ελεύθερο σχέδιο σέ οδήγησε σέ καμπύλες καί σέ ευθείες. Φτιάχνεις ένα κόσμο
φανταστικό όπου τά ζώα είναι πρωταγωνιστές, που ζούν μέσα στό όνειρο.
Δημιουργείς εκ τού ευτελούς "τό πλούσιο". Κάτι πού έχει αξία. Art pauvre? Ολα σου
τά έργα έχουν τήν ίδια ποιότητα εκτός από τό τελευταίο, γιατί περιέχει τήν πείρα
όλων τών άλλων. Τό στύλ στήν ζωγραφική φέρνει τήν άποψη. Θεωρείς καθήκον
σου νά κρατάς αρχείο μέ φωτογραφίες καί τίς σκέψεις σου, σέ βοηθά νά βρίσκεις
λίγο από τόν Νίκο. Τά υλικά είναι χρώματα νερού, μαρκαδόροι καί κολλάζ πάνω
σέ χαρτί. Στό σημείο αυτό αναφέρεις τόν Henri Matisse πού λέει."Νά σχεδιάζω μέ τό
ψαλίδι. Νά κόβω απευθείας μέσα στό χρώμα, μού θυμίζει τό άμεσο πελέκημα τού
γλύπτη." Τά μέσα είναι χάρακας, πινέλα, χέρι, διαβήτης καί η σκέψη. Τό αποτέλεσμα
μπορεί νά γίνει φωτοτυπία σέ μαύρο, άσπρο, γκρί σέ απεριόριστα αντίγραφα σάν
αφισέττες."Αυτό τό κείμενο γίνεται ακατόρθωτο, υπολογίσαμε νά γεμίσουμε
δεκαοχτώ σελίδες, όχι δεκαεννιά, αλλά λέγοντας τί. Δέν έχω πράγματι τίποτα να πώ,
αφού δέν βλέπω παρά τίς εικόνες, τήν ανάμνηση τών εικόνων. Αρχικά σκεφτόμουν
να πώ πώς έγινε αυτό τό βιβλίο, αλλά αυτό, μου φαίνεται, δέν έχει πιά κανένα νόημα,
είμαι εδώ τώρα, σκέφτομαι σχεδόν με νοσταλγία αυτό τό βιβλίο, πού βρίσκεται απόψε
τελειωμένο μέσα σ`ένα ντοσιέ πάνω στό τραπέζι τών γραφείων τού Verve, στήν οδό
Ferou, εγώ εδώ μέ όλα όσα μού μένουν νά κάνω εκτός απ`αυτό τό βιβλίο καί τόν
ύπνο."  Alberto Giacometti

                                                                                                                    N.K/9/1992

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου