...,...Στό τραπέζι απάνω είταν ένα βιβλίο άκοπο μέ τόν τίτλο. Οι κανόνες τού
Εμπρεσσιονισμού όπως τούς έθεσαν οι μεγαλύτεροι κριτικοί.
Ρενουάρ.''Η αιώνια μανία νά σου επιβάλλουνε μέ τό στανιό ένα βουνό
ατράνταχτο από κανόνες καί νόμους. Επρεπε δηλαδή γιά τό χατήρι τους νά
`χουμε όλοι μας τά ίδια χρώματα στήν παλέτα μας. Οσοσιαλισμός στήν
Τέχνη. Αυτό είναι! Η ζωγραφική άνευ διδασκάλου σέ εικοσιπέντε μαθήματα!
Πήρα στά χέρια νά ξεφυλλίσω τούς κανόνες τού Εμπρεσσιονισμού καί άρχισα
νά διαβάζω δυνατά. Ο Μανέ πέθανε πρίν προφτάσει νά εκμεταλευτεί τήν
διαίρεση τού τόνου πού δίνει τόσο φώς στή ζωγραφική..."
Ρενουάρ. "Τυχερός ο Μανέ πέθανε εγκαίρως."
(απόσπασμα από τό βιβλίο, Ο ζωγράφος Ρενουάρ τού Αμπρουάζ Βολλάρ).
Αφορμή γιά τίς σημιώσεις υπήρξε τό, ότι έπρεπε νά συνοδεύουν τίς
φωτογραφίες πού νά μέ δικαιολογούν όταν θά απουσιάζω. Στήν ορθογραφία,
άν καί ανορθογράφος κράτησα τά πνεύματα καί τούς τόνους γιά λόγους
αισθητικής καί από συνήθεια. Αναγνωρίζω τήν αδυναμά πού`χω στό γράψιμο,
αφού συχνά επαναλαμβάνομαι. Διαβάζω βιβλία γιά τήν Τέχνη, γιατί δικαιώνομαι
καί νομίζω, ότι κάπου ανακαλύπτω λίγο από τόν Νίκο. Δουλεύω μέ τήν
φαντασία μου μέσα στό δωμάτιό μου, έχοντας υπ`όψιν όλη τήν Ιστορία τής
Σύγχρονης Τέχνης. Ζωγραφική δωματίου! Προσπαθώ νά συνδιάσω οπτικά,
παράδοξα, περίεργα πράγματα, πού όμως μπορούν νά συμβούν, άν
αποβάλλουμε γνώσεις καί εμπειρείες καί μπούμε στόν παιδικό κόσμο.
Καταλήγω σέ αναρχικές συνθέσεις, μετά από πολλά σχέδια, σκέψεις καί
αγωνία, πού μοιάζουν μέ χρωματιστά σκίτσα. Δέν είμαι παραγωγικός!
Απορρίπτω επίσσης τήν προοπτική, γιατί δέν μού αρέσει η πιστή αναπαράσταση.
Εξ`αιτίας τού πλαστικού, πού`ναι η βάση τών υλικών, πού χρησιμοποιώ,
προσέχω περισσότερο τήν φόρμα τών πραγμάτων καί καθόλου τόν όνγκο τους.
Η γλυπτική καί η ζωγραφική όμως βρίσκονται πέραν τής τεχνικής. Αυτός ο
τρόπος δουλειάς προήλθε ύστερα από αναζητήσεις καί απογοητεύσεις πολλών
ετών. Πιστεύω, ότι τό νόημα τής ζωής γιά τόν εικαστικό βρίσκεται
στή συμβουλή τού Ροντέν.
"...Τό κυριότερο είναι νά συγκινείσαι,
ν`αγαπάς, νά ελπίζεις, νά τρέμεις νά ζείς.
Νά είσαι άνθρωπος πρώτα κι`ύστερα
καλλιτέχνης!"
Ν.Κ/9/1991
Εμπρεσσιονισμού όπως τούς έθεσαν οι μεγαλύτεροι κριτικοί.
Ρενουάρ.''Η αιώνια μανία νά σου επιβάλλουνε μέ τό στανιό ένα βουνό
ατράνταχτο από κανόνες καί νόμους. Επρεπε δηλαδή γιά τό χατήρι τους νά
`χουμε όλοι μας τά ίδια χρώματα στήν παλέτα μας. Οσοσιαλισμός στήν
Τέχνη. Αυτό είναι! Η ζωγραφική άνευ διδασκάλου σέ εικοσιπέντε μαθήματα!
Πήρα στά χέρια νά ξεφυλλίσω τούς κανόνες τού Εμπρεσσιονισμού καί άρχισα
νά διαβάζω δυνατά. Ο Μανέ πέθανε πρίν προφτάσει νά εκμεταλευτεί τήν
διαίρεση τού τόνου πού δίνει τόσο φώς στή ζωγραφική..."
Ρενουάρ. "Τυχερός ο Μανέ πέθανε εγκαίρως."
(απόσπασμα από τό βιβλίο, Ο ζωγράφος Ρενουάρ τού Αμπρουάζ Βολλάρ).
Αφορμή γιά τίς σημιώσεις υπήρξε τό, ότι έπρεπε νά συνοδεύουν τίς
φωτογραφίες πού νά μέ δικαιολογούν όταν θά απουσιάζω. Στήν ορθογραφία,
άν καί ανορθογράφος κράτησα τά πνεύματα καί τούς τόνους γιά λόγους
αισθητικής καί από συνήθεια. Αναγνωρίζω τήν αδυναμά πού`χω στό γράψιμο,
αφού συχνά επαναλαμβάνομαι. Διαβάζω βιβλία γιά τήν Τέχνη, γιατί δικαιώνομαι
καί νομίζω, ότι κάπου ανακαλύπτω λίγο από τόν Νίκο. Δουλεύω μέ τήν
φαντασία μου μέσα στό δωμάτιό μου, έχοντας υπ`όψιν όλη τήν Ιστορία τής
Σύγχρονης Τέχνης. Ζωγραφική δωματίου! Προσπαθώ νά συνδιάσω οπτικά,
παράδοξα, περίεργα πράγματα, πού όμως μπορούν νά συμβούν, άν
αποβάλλουμε γνώσεις καί εμπειρείες καί μπούμε στόν παιδικό κόσμο.
Καταλήγω σέ αναρχικές συνθέσεις, μετά από πολλά σχέδια, σκέψεις καί
αγωνία, πού μοιάζουν μέ χρωματιστά σκίτσα. Δέν είμαι παραγωγικός!
Απορρίπτω επίσσης τήν προοπτική, γιατί δέν μού αρέσει η πιστή αναπαράσταση.
Εξ`αιτίας τού πλαστικού, πού`ναι η βάση τών υλικών, πού χρησιμοποιώ,
προσέχω περισσότερο τήν φόρμα τών πραγμάτων καί καθόλου τόν όνγκο τους.
Η γλυπτική καί η ζωγραφική όμως βρίσκονται πέραν τής τεχνικής. Αυτός ο
τρόπος δουλειάς προήλθε ύστερα από αναζητήσεις καί απογοητεύσεις πολλών
ετών. Πιστεύω, ότι τό νόημα τής ζωής γιά τόν εικαστικό βρίσκεται
στή συμβουλή τού Ροντέν.
"...Τό κυριότερο είναι νά συγκινείσαι,
ν`αγαπάς, νά ελπίζεις, νά τρέμεις νά ζείς.
Νά είσαι άνθρωπος πρώτα κι`ύστερα
καλλιτέχνης!"
Ν.Κ/9/1991
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου