...,...ΣΤΟΝ ΜΠΟΣΤ

σ`ένα ωραίο μέρος
εις τό νησί τής Λέρος,
απέναντι από τό νησί
τής Κάλυμνος,
νησί βραχώδες κι`άλυμνος
σαϊτιά έριξε ο Θεός Ερως
από αέρος
εις ένα ωραίο νέο γέρο,
κάπως έτσι τυχαίως
είρθε ο έρως,
με τήν γραμματέα
τού γραμματέως
κεντροαριστερού κόμματος,
βεβαίως βεβαίως,
τό συμβάν συνέβει κατά
τό θέρος ο νέος γέρος
ελέγετο κύριος
Σπύρος Πέρρος...,...
κι`ο χρόνος κυλουσε
στό "σπεύδε βραδέως"
κάποτε όμως εβρέθη
άλλος νέος πιό ωραίος,
πιό γενναίος  πιό ρωμαλαίος
καί εβρέος βέρος,
καλλιτέχνης πηγαίος
όλως στιγμιαίως ακαριαίως
εξαναχτήπησε ο Θεός Ερως
έρως κεραυνοβόλος αστραπιαίος
εις τήν καρδίαν τής ωραίας
γραμματέως καί εξηφανήσθησαν
καί οι δύο από τό νησί τής Λέρος
βράδυ αεροπορικώς ταχέως,
έτσι αδόξως είρθε τό τέλος.
καί κάποτε ο έρως
έγινε κι`αυτός τέως,
τότε τόν πόνο του έπνιξε
εις τό "μπορντώ"
ο κύριος Σπύρος Πέρρος,
ώς γνήσιος ευρωπαίος
κι`ωσάν νά είχε μεγάλο
οικονομικό χρέος...,...
Εγώ όμως τώρα
τό φέρω βαρέως
γι` αυτό τό άδοξο
τής ιστορίας τέλος,
όλως αποτόμως καί βιαίως
αφού δέν μπορώ
νά βρώ άλλες λέξεις
μέ τήν κατάληξη
"έος"